Theravadan

Other Translations: Deutsch , English , Lietuvių kalba

From: Piotr Jagodziński

Saṁyutta Nikāya 12.15 Zbiór połączonych mów - 12

2. Āhāravagga 2. Rozdział o pokarmie

Kaccānagottasutta Mowa do Kaccānagotty

Sāvatthiyaṁ viharati. Niedaleko miasta Sāvatthi.

Atha kho āyasmā kaccānagotto yena bhagavā tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā bhagavantaṁ abhivādetvā ekamantaṁ nisīdi. Ekamantaṁ nisinno kho āyasmā kaccānagotto bhagavantaṁ etadavoca: W tym czasie Czcigodny Kaccānagotta, przybył do Błogosławionego. Przybliżywszy się do Błogosławionego, złożył z wielkim szacunkiem ukłon, a następnie usiadł z boku. Siedząc obok, Czcigodny Kaccānagotta rzekł do Błogosławionego:

“‘sammādiṭṭhi sammādiṭṭhī’ti, bhante, vuccati. „Mówi się, Bhante, »Właściwy Pogląd, Właściwy Pogląd«.

Kittāvatā nu kho, bhante, sammādiṭṭhi hotī”ti? Bhante, w jakiej mierze istnieje Właściwy Pogląd?”.

“Dvayanissito khvāyaṁ, kaccāna, loko yebhuyyena—atthitañceva natthitañca. „W głównej mierze, Kaccāno, świat polega na dualizmie istnienia i nieistnienia.

Lokasamudayaṁ kho, kaccāna, yathābhūtaṁ sammappaññāya passato yā loke natthitā sā na hoti. Gdy postrzega się, Kaccāno, z właściwą mądrością, zgodnie z rzeczywistością powstawanie świata, nieistnienie tegoż świata nie będzie możliwe.

Lokanirodhaṁ kho, kaccāna, yathābhūtaṁ sammappaññāya passato yā loke atthitā sā na hoti. Gdy postrzega się, Kaccāno, z właściwą mądrością, zgodnie z rzeczywistością zanikanie świata, istnienie tegoż świata nie będzie możliwe.

Upayupādānābhinivesavinibandho khvāyaṁ, kaccāna, loko yebhuyyena. W głównej mierze, Kaccāno, świat spętany jest przez przywiązania, lgnięcia i skłonności.

Tañcāyaṁ upayupādānaṁ cetaso adhiṭṭhānaṁ abhinivesānusayaṁ na upeti na upādiyati nādhiṭṭhāti: ‘attā me’ti. Ale jeśli - gdy chodzi o te przywiązania, lgnięcia, fiksacje intencji, ukryte tendencje do skłonności - nie przywiązuje się, nie lgnie się i nie fiksuje się na »moje ‘ja’«,

‘Dukkhameva uppajjamānaṁ uppajjati, dukkhaṁ nirujjhamānaṁ nirujjhatī’ti na kaṅkhati na vicikicchati aparapaccayā ñāṇamevassa ettha hoti. nie ma w kimś takim niepewności, ani wątpliwości: »to, co powstaje to tylko powstająca krzywda, to, co ustaje to tylko ustająca krzywda«, taka wiedza nie jest uzależniona od kogokolwiek innego.

Ettāvatā kho, kaccāna, sammādiṭṭhi hoti. W takiej mierze, Kaccāno, istnieje Właściwy Pogląd.

‘Sabbamatthī’ti kho, kaccāna, ayameko anto. »Wszystko istnieje«, Kaccāno, to jest jedna skrajność.

‘Sabbaṁ natthī’ti ayaṁ dutiyo anto. »Wszystko nie istnieje«, to jest druga skrajność.

Ete te, kaccāna, ubho ante anupagamma majjhena tathāgato dhammaṁ deseti: To, Kaccāno, unikając obu tych skrajności, Tathāgata naucza Dhammy przez to, co pośrodku:

‘avijjāpaccayā saṅkhārā; Zależne od niewiedzy – wytworzenie,

saṅkhārapaccayā viññāṇaṁ …pe… zależna od wytworzenia – świadomość, (…).

evametassa kevalassa dukkhakkhandhassa samudayo hoti. W ten sposób powstają wszystkie te pokłady cierpienia.

Avijjāya tveva asesavirāganirodhā saṅkhāranirodho; Wraz z całkowitym wyczerpaniem i ustaniem niewiedzy, wytworzenie ustaje,

saṅkhāranirodhā viññāṇanirodho …pe… z ustaniem wytworzenia, świadomość ustaje, (…).

evametassa kevalassa dukkhakkhandhassa nirodho hotī’”ti. W ten sposób ustają wszystkie te pokłady cierpienia.

Pañcamaṁ. Piąta.

Previous Next