From:

PreviousNext

Jātaka

Aṭṭhakanipāta

Kaccānivagga

8. Ādittajātaka

ā€œÄ€dittasmiṁ agārasmiṁ,

yaṁ nīharati bhājanaṁ;

Taṁ tassa hoti atthāya,

no ca yaṁ tattha įøayhati.

Evamādīpito loko,

jarāya maraṇena ca;

Nīharetheva dānena,

dinnaṁ hoti sunÄ«hataį¹ā€.

ā€œYo dhammaladdhassa dadāti dānaṁ,

Uṭṭhānaviriyādhigatassa jantu;

Atikkamma so vetaraṇiṁ yamassa,

Dibbāni ṭhānāni upeti macco.

DānaƱca yuddhaƱca samānamāhu,

Appāpi santā bahuke jinanti;

Appampi ce saddahāno dadāti,

Teneva so hoti sukhī parattha.

Viceyya dānaṁ sugatappasatthaṁ,

Ye dakkhiṇeyyā idha jÄ«valoke;

Etesu dinnāni mahapphalāni,

Bījāni vuttāni yathā sukhette.

Yo pāṇabhÅ«tāni aheį¹­hayaṁ caraṁ,

Parūpavādā na karoti pāpaṁ;

Bhīruṁ pasaṁsanti na tattha sūraṁ,

Bhayā hi santo na karonti pāpaṁ.

Hīnena brahmacariyena,

khattiye upapajjati;

Majjhimena ca devattaṁ,

uttamena visujjhati.

Addhā hi dānaṁ bahudhā pasatthaṁ,

Dānā ca kho dhammapadaṁva seyyo;

Pubbeva hi pubbatareva santo,

Nibbānamevajjhagamuṁ sapaĆ±Ć±Äā€ti.

Ādittajātakaṁ aį¹­į¹­hamaṁ.
PreviousNext