Other Translations: English

From:

PreviousNext

Saṁyutta Nikāya 22.7 Verbundene Lehrreden 22.7

1. Nakulapituvagga 1. Das Kapitel mit Nakulas Vater

Upādāparitassanāsutta Bangigkeit durch Ergreifen

Sāvatthinidānaṁ. In Sāvatthī.

ā€œUpādāparitassanaƱca vo, bhikkhave, desessāmi anupādāaparitassanaƱca. ā€žMƶnche und Nonnen, ich werde euch lehren, wie Ergreifen zu Bangigkeit führt, und wie Nicht-Ergreifen zur Freiheit von Bangigkeit führt.

Taṁ suṇātha, sādhukaṁ manasi karotha, bhāsissāmÄ«ā€ti. Hƶrt zu und gebraucht den Geist gut, ich werde sprechen.ā€œ

ā€œEvaṁ, bhanteā€ti, kho te bhikkhÅ« bhagavato paccassosuṁ. ā€žJa, Herrā€œ, antworteten sie.

Bhagavā etadavoca: Der Buddha sagte:

ā€œKathaƱca, bhikkhave, upādāparitassanā hoti? ā€žUnd wie führt Ergreifen zu Bangigkeit?

Idha, bhikkhave, assutavā puthujjano ariyānaṁ adassāvī ariyadhammassa akovido ariyadhamme avinīto, sappurisānaṁ adassāvī sappurisadhammassa akovido sappurisadhamme avinīto Da hat ein ungebildeter gewöhnlicher Mensch die Edlen nicht gesehen und ist in der Lehre der Edlen nicht bewandert und geschult. Er hat keine wahren Menschen gesehen und ist in der Lehre der wahren Menschen nicht bewandert und geschult.

rūpaṁ attato samanupassati, rūpavantaṁ vā attānaṁ; attani vā rūpaṁ, rūpasmiṁ vā attānaṁ. Er betrachtet Form als das Selbst, das Selbst als etwas, das Form hat, Form als im Selbst oder das Selbst als in der Form.

Tassa taṁ rÅ«paṁ vipariṇamati aƱƱathā hoti. Aber diese seine Form verfƤllt und geht zugrunde,

Tassa rÅ«pavipariṇāmaƱƱathābhāvā rÅ«pavipariṇāmānuparivatti viññāṇaṁ hoti. und das Bewusstsein heftet sich an das Zugrundegehen der Form.

Tassa rÅ«pavipariṇāmānuparivattijā paritassanā dhammasamuppādā cittaṁ pariyādāya tiį¹­į¹­hanti. Aus diesem Anheften an das Zugrundegehen der Form wird Bangigkeit geboren, sie entsteht gemäß den natürlichen Gesetzmäßigkeiten, und hƤlt seinen Geist gefangen.

Cetaso pariyādānā uttāsavā ca hoti vighātavā ca apekkhavā ca upādāya ca paritassati. Wenn sein Geist sich anheftet, wird er furchtsam, enttƤuscht und besorgt, und weil er ergreift, wird ihm bange.

Vedanaṁ attato samanupassati, vedanāvantaṁ vā attānaṁ; attani vā vedanaṁ, vedanāya vā attānaṁ. Er betrachtet Gefühl als das Selbst …

Tassa sā vedanā vipariṇamati aƱƱathā hoti.

Tassa vedanāvipariṇāmaƱƱathābhāvā vedanāvipariṇāmānuparivatti viññāṇaṁ hoti.

Tassa vedanāvipariṇāmānuparivattijā paritassanā dhammasamuppādā cittaṁ pariyādāya tiį¹­į¹­hanti.

Cetaso pariyādānā uttāsavā ca hoti vighātavā ca apekkhavā ca upādāya ca paritassati.

SaƱƱaṁ attato samanupassati …pe… Er betrachtet Wahrnehmung als das Selbst …

saį¹…khāre attato samanupassati, saį¹…khāravantaṁ vā attānaṁ; attani vā saį¹…khāre, saį¹…khāresu vā attānaṁ. Er betrachtet Willensbildungsprozesse als das Selbst …

Tassa te saį¹…khārā vipariṇamanti aƱƱathā honti.

Tassa saį¹…khāravipariṇāmaƱƱathābhāvā saį¹…khāravipariṇāmānuparivatti viññāṇaṁ hoti.

Tassa saį¹…khāravipariṇāmānuparivattijā paritassanā dhammasamuppādā cittaṁ pariyādāya tiį¹­į¹­hanti.

Cetaso pariyādānā uttāsavā ca hoti vighātavā ca apekkhavā ca upādāya ca paritassati.

Viññāṇaṁ attato samanupassati, viññāṇavantaṁ vā attānaṁ; attani vā viññāṇaṁ, viññāṇasmiṁ vā attānaṁ. Er betrachtet Bewusstsein als das Selbst, das Selbst als etwas, das Bewusstsein hat, Bewusstsein als im Selbst oder das Selbst als im Bewusstsein.

Tassa taṁ viññāṇaṁ vipariṇamati aƱƱathā hoti. Aber dieses sein Bewusstsein verfƤllt und geht zugrunde,

Tassa viññāṇavipariṇāmaƱƱathābhāvā viññāṇavipariṇāmānuparivatti viññāṇaṁ hoti. und das Bewusstsein heftet sich an das Zugrundegehen des Bewusstseins.

Tassa viññāṇavipariṇāmānuparivattijā paritassanā dhammasamuppādā cittaṁ pariyādāya tiį¹­į¹­hanti. Aus diesem Anheften an das Zugrundegehen des Bewusstseins wird Bangigkeit geboren, sie entsteht gemäß den natürlichen Gesetzmäßigkeiten, und hƤlt seinen Geist gefangen.

Cetaso pariyādānā uttāsavā ca hoti vighātavā ca apekkhavā ca upādāya ca paritassati. Wenn sein Geist sich anheftet, wird er furchtsam, enttƤuscht und besorgt, und weil er ergreift, wird ihm bange.

Evaṁ kho, bhikkhave, upādāparitassanā hoti. So führt Ergreifen zu Bangigkeit.

Kathañca, bhikkhave, anupādāaparitassanā hoti? Und wie führt Nicht-Ergreifen zur Freiheit von Bangigkeit?

Idha, bhikkhave, sutavā ariyasāvako ariyānaṁ dassāvī ariyadhammassa kovido ariyadhamme suvinīto, sappurisānaṁ dassāvī sappurisadhammassa kovido sappurisadhamme suvinīto Da hat ein gebildeter edler Schüler die Edlen gesehen und ist in der Lehre der Edlen bewandert und geschult. Er hat wahre Menschen gesehen und ist in der Lehre der wahren Menschen bewandert und geschult.

na rūpaṁ attato samanupassati, na rūpavantaṁ vā attānaṁ; na attani vā rūpaṁ, na rūpasmiṁ vā attānaṁ. Er betrachtet nicht Form als das Selbst, das Selbst als etwas, das Form hat, Form als im Selbst oder das Selbst als in der Form.

Tassa taṁ rÅ«paṁ vipariṇamati aƱƱathā hoti. Wenn dann diese seine Form verfƤllt und zugrunde geht,

Tassa rÅ«pavipariṇāmaƱƱathābhāvā na rÅ«pavipariṇāmānuparivatti viññāṇaṁ hoti. heftet sich das Bewusstsein nicht an das Zugrundegehen der Form.

Tassa na rÅ«pavipariṇāmānuparivattijā paritassanā dhammasamuppādā cittaṁ pariyādāya tiį¹­į¹­hanti. Es wird keine Bangigkeit aus Anheften an das Zugrundegehen der Form geboren, sie entsteht nicht gemäß den natürlichen Gesetzmäßigkeiten, und hƤlt seinen Geist nicht gefangen.

Cetaso apariyādānā na cevuttāsavā hoti na ca vighātavā na ca apekkhavā, anupādāya ca na paritassati. Wenn sein Geist sich nicht anheftet, wird er nicht furchtsam, enttƤuscht oder besorgt, und weil er nicht ergreift, wird ihm nicht bange.

Na vedanaṁ attato samanupassati, na vedanāvantaṁ vā attānaṁ; na attani vā vedanaṁ, na vedanāya vā attānaṁ. Er betrachtet nicht Gefühl als das Selbst …

Tassa sā vedanā vipariṇamati aƱƱathā hoti.

Tassa vedanāvipariṇāmaƱƱathābhāvā na vedanāvipariṇāmānuparivatti viññāṇaṁ hoti.

Tassa na vedanāvipariṇāmānuparivattijā paritassanā dhammasamuppādā cittaṁ pariyādāya tiį¹­į¹­hanti.

Cetaso apariyādānā na cevuttāsavā hoti na ca vighātavā na ca apekkhavā, anupādāya ca na paritassati.

Na saƱƱaṁ …pe… na saį¹…khāre attato samanupassati, Er betrachtet nicht Wahrnehmung als das Selbst …

na attani vā saį¹…khāre, na saį¹…khāresu vā attānaṁ. Er betrachtet nicht Willensbildungsprozesse als das Selbst …

na saį¹…khāravantaṁ vā attānaṁ;

Tassa te saį¹…khārā vipariṇamanti aƱƱathā honti.

Tassa saį¹…khāravipariṇāmaƱƱathābhāvā na saį¹…khāravipariṇāmānuparivatti viññāṇaṁ hoti.

Tassa na saį¹…khāravipariṇāmānuparivattijā paritassanā dhammasamuppādā cittaṁ pariyādāya tiį¹­į¹­hanti.

Cetaso apariyādānā na cevuttāsavā hoti na ca vighātavā na ca apekkhavā, anupādāya ca na paritassati.

Na viññāṇaṁ attato samanupassati, na viññāṇavantaṁ vā attānaṁ …pe… Er betrachtet nicht Bewusstsein als das Selbst, das Selbst als etwas, das Bewusstsein hat, Bewusstsein als im Selbst oder das Selbst als im Bewusstsein.

tassa taṁ viññāṇaṁ vipariṇamati aƱƱathā hoti. Wenn dann dieses sein Bewusstsein verfƤllt und zugrunde geht,

Tassa viññāṇavipariṇāmaƱƱathābhāvā na viññāṇavipariṇāmānuparivatti viññāṇaṁ hoti. heftet sich das Bewusstsein nicht an das Zugrundegehen des Bewusstseins.

Tassa na viññāṇavipariṇāmānuparivattijā paritassanā dhammasamuppādā cittaṁ pariyādāya tiį¹­į¹­hanti. Es wird keine Bangigkeit aus Anheften an das Zugrundegehen des Bewusstseins geboren, sie entsteht nicht gemäß den natürlichen Gesetzmäßigkeiten, und hƤlt seinen Geist nicht gefangen.

Cetaso apariyādānā na cevuttāsavā hoti na ca vighātavā na ca apekkhavā, anupādāya ca na paritassati. Wenn sein Geist sich nicht anheftet, wird er nicht furchtsam, enttƤuscht oder besorgt, und weil er nicht ergreift, wird ihm nicht bange.

Evaṁ kho, bhikkhave, anupādā aparitassanaṁ hotÄ«ā€ti. So führt Nicht-Ergreifen zur Freiheit von Bangigkeit.ā€œ

Sattamaṁ.
PreviousNext